O pasado contemporáneo

En decembro de 1970 ten lugar o chamado Proceso de Burgos, no que dezaseis cidadáns vascos, entre eles tres mulleres e dous clérigos, son xulgados polo asasinato de Xosé Pardines Arcay, membro da Garda Civil que interceptaba a dous membros da ETA nun control de estrada, o asasinato de Melitón Manzanas, inspector xefe da Brigada Político-Social de Guipúscoa, na súa casa diante da súa muller e a súa filla, e tamén o asasinato  do taxista Fermín Monasterio Pérez cando un dos imputados lle disparou mentres fuxía dunha detención da Garda Civil.  O asasinato de Manzanas supuxo un antes e un despois na historia da banda terrorista xa que foi o primeiro atentado planificado pola ETA. Xulgados por un Tribunal Militar, o proceso comenza o 3 de decembro, pero a presenza de dous clérigos entre os acusados fixo que a Igrexa tomase parte no asunto e mentres que o goberno quería que o xuízo fose militar e a porta pechada, aquela pretendía que fose civil e público. ETA quería que así fose para o seu b

O movemento 15-M foi un movemento revolucionario surxido tras as manifestacións do 15 de maio de 2011 en distintas prazas de España, na que diversos grupos de persoas acamparon protestando por unha democracia axena do bipartidismo do PSOE-PP e do dominio dos bancos e das multinacionais. Estas protestas déronse nun contexto delicado debido ó colapso da burbulla inmobiliaria de EEUU en 2008 que derivou nunha crise de liquidez, alimentaria e económica a escala global. España obviamente viuse afectada e as medidas tomadas polos gobernos durante eses anos non lograron facer fronte a esta crise.  Nesta situación apareceu a figura de Stéphane Hessel, pensador, escritor e diplomático quen anteriormente contribuira na creación da declaración dos dereitos humanos en 1948. En 2010 publica  Indignaos , un ensayo no que incita á xuventude a indignarse e a rebelarse en contra dos poderes do capitalismo. Esta obra converteuse nun referente para a esquerda adoptandose a súa ideoloxía e manifestándoa e

Endre Ernő Friedmann, o fotógrafo de guerra que se esconde baixo o pseudónimo Robert Capa, naceu en 1913 en Budapest no seo dunha familia xudía que gozaba dunha boa posición económica. Porén, esa boa posición viuse interrompida pola depresión económica de 1929, coñecida como o crac do 29. Ese mesmo ano a situación política empeora en Hungría debido á imposición dun goberno fascista. En 1930, Endre é capturado e ferido pola policía mentres participaba nunha protesta contra o réxime. O día seguinte abandona o seu país e marcha a Berlín.  Tras o seu paso por Alemaña, foxe dos nazis e trasládase a París, onde coñece ao fotógrafo David Seymour (máis coñecido como Chim), quen lle consegue traballo como reporteiro gráfico na revista  Regards  para cubrir as mobilizacións da Fronte Popular. En París coñece tamén á fotoperiodista alemá Gerta Pohorylle, coñecida polo seu pseudónimo Gerda Taro, que tamén trataba de escapar do nazismo e que acaba por converte